dodał: Dorota Kazimierczak | 2015-06-10 16:58:19
Podatek ten liczony jest w sposób progresywny. Skala tego podatku jest corocznie aktualizowana w oparciu o przepisy ustawy budżetowej.
Za dochód uzyskany w 2014 r. poniżej 6 011 euro stopa procentowa wynosiła 0 proc., od 6 012 do 11 991 euro - 5,5 proc., od 11 992 do 26 631 euro - 14 proc., od 26 632 do 71 397 euro - 30 proc., od 71 398 do 151 200 euro - 41 proc., powyżej 151 200 euro - 45 proc.
Ogólne zasady dotyczące definicji miejsca zamieszkania dla celów podatkowych znajdują się w przepisach art. 4A oraz art. 4B CGI. Zgodnie z art. 4A CGI podatkowi dochodowemu od osób fizycznych podlegają osoby, których całość dochodów jest pochodzenia francuskiego lub zagranicznego, jeżeli ich miejscem zamieszkania jest Francja.
Zgodnie z literą art. 4B CGI miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (potocznie rezydencji podatkowej) we Francji określa się w sposób następujący:
- na stałe mieszka we Francji
- ma stałą pracę we Francji
- Francja jest dla niej ośrodkiem interesów życiowych
Natomiast osoby, których miejscem rezydencji podatkowej nie jest Francja podlegają we Francji tzw. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zgodnie z przepisami art. 164 B CGI osoby te uiszczają podatek jedynie od dochodów uzyskanych we Francji, czyli z tzw. „źródła francuskiego”. I tak np. pracownicy polscy oddelegowani czasowo do Francji płacą tu podatki od wynagrodzeń za wyjątkiem tzw. pobytów tymczasowych do 180 dni, które mogą pod pewnymi warunkami być nadal opodatkowane w Polsce.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega:
- dochód uzyskany ze stosunku pracy, stosunku służbowego, pracy nakładczej, emerytury lub z renty
- dochód uzyskany z działalności poza-handlowej, w tym m.in. dochód z wykonywania wolnych zawodów
- dochód uzyskany z działalności produkcyjnej lub handlowej
- dochód z działalności rolniczej
- dochód z nieruchomości
- dochód z najmu
- dochód uzyskany z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych
We Francji, o ile istnieje taka możliwość, zeznanie podatkowe, jest wstępnie wypełnione przez właściwy urząd skarbowy. Wstępnie, ponieważ organ podatkowy wypełnia tylko niektóre dane, związane z dochodami podatnika, o których mógł powziąć informację z takich źródeł jak: pracodawcy, ośrodki pomocy społecznej czy też kasy ubezpieczeń społecznych oraz od instytucji finansowych.
Dochody z innych źródeł przychodów należy wykazać w zeznaniu osobiście. Podobnie jest, gdy podatnik składa deklarację pierwszy raz: bez względu na źródła przychodu. W przypadku skorzystania z ulg podatkowych, tutaj również, każdy podatnik musi wypełnić samodzielnie tę część zeznania rocznego.
We Francji podatek pobierany jest trzy razy w roku w formie zaliczek na podatek (acomptes provisionnels): w lutym, maju oraz we wrześniu. Istnieje możliwość zapłaty zaliczek comiesięcznie (prelevements mensuels) przez dziesięć miesięcy, tj. od stycznia do października w wysokości 1/10 podatku należnego za poprzedni rok. Jedynie w przypadku dochodu za pierwszy przepracowany rok, płaci się go jednorazowo we wrześniu następnego roku.
W przypadku osób zatrudnionych na umowę o pracę, inaczej niż w Polsce, osoby te samodzielnie odprowadzają zaliczki do właściwego urzędu skarbowego; ich pracodawca nie jest płatnikiem i nie uczestniczy w pobieraniu za nich podatku.
Wysokość podatku obliczana jest przez organ podatkowy na podstawie deklarowanego dochodu. Urząd przesyła podatnikowi we wrześniu danego roku decyzję, w której informuje go o wysokości podatku do zapłaty (avis d’imposition). W przypadku niejasności podatnik jest wzywany przed właściwy organ w celu złożenia wyjaśnień lub dokonania korekty.
